• A-
• A+

Newsletter

Newsletter

10 pytań od Przewodniczącej FZZ, które powinny paść podczas debaty Rafała Trzaskowskim z Karolem Nawrockim!

Jutro odbędzie się (najprawdopodobniej) debata kandydatów na urząd Prezydenta RP – Pana Rafała Trzaskowskiego i Pana Karola Nawrockiego. 

Jako szefowa jednej z reprezentatywnych związkowych central obserwuję przebieg kampanii wyborczej jako obywatelka, ale też jako działaczka związkowa. Po wielu latach działalności w ruchu związkowym wiem, jak ważne są kwestie praw pracowniczych i optyki prezydenckiej na te kwestie. I żeby nie popadać w niepotrzebnie rozwlekły wywód – bez wrażliwości na interes pracowników, dialog społeczny będzie tylko mrzonką, a wzrost gospodarczy i rozwój społeczny niezrównoważony. 

Nie sądzę również, ażeby dziennikarze zdecydowali się na zadawanie pytań dotyczących praw pracowniczych, dialogu społecznego i tak dalej. Dlaczego? Bo to nie polaryzuje i nie generuje oczekiwanych zysków. Dlatego postanowiłam sporządzić listę pytań, które uważam, iż powinny paść do obydwu kandydatów. Oto one: 

1. W jaki sposób zamierzają Panowie wypełniać rolę patronów dialogu społecznego, zgodnie z ustawą o Radzie Dialogu Społecznego? Co byście Panowie zmienili w odniesieniu do dekady patronowania Radzie przez Prezydenta RP, Pana Andrzeja Dudę? 

2. Jakie inicjatywy zamierzacie Panowie podjąć, aby zażegnać problemom płacowym w sektorze finansów publicznych, w tym w państwowej sferze budżetowej? 

3. Jakie konkretne działania podejmiecie w ciągu pierwszego roku, aby wpłynąć na obniżki rat kredytów hipotecznych? 

4. Czy zamierzacie zaangażować się w rozwój i zmiany w zakresie rozszerzenia możliwości prowadzenia rokowań zbiorowych? 

5. Czy uważacie, że powinniśmy jako społeczeństwo wydawać więcej na publiczną ochronę zdrowia? Jeśli tak, to w jaki sposób chcecie wpłynąć na zwiększenie nakładów? 

6. Kogo dziś Państwo powinno wspierać w większym stopniu – pracodawców czy pracowników? 

7. Czy przyjęlibyście w Pałacu Prezydenckim protestujących związkowców i wysłuchali ich postulatów? 

8. Jakie jest Panów stanowisko ws. aktualnego brzmienia artykułu 300 ustawy Prawo restrukturyzacyjne?

9. Jaka jest Panów ocena kondycji gospodarczej biorąc pod uwagę, że w 2024 roku doszło do zwolnienia 27 tysięcy ludzi, a to o 60% więcej niż w roku 2023?

10. W jaki sposób prowadzona przez Stany Zjednoczone wojna celna może się odbić na wynagrodzeniach i inflacji? 

A Wy, jakie pytania zadalibyście obu kandydatom? 

Poglądy niektórych kandydatów na urząd Prezydenta RP ws. składki zdrowotnej kontra rzeczywistość

Szymon Hołownia 

„Ona [składka zdrowotna] nie leczy niczyjego zdrowia.”

19.08.2024 r. Konferencja prasowa w Sejmie

Źródło: TVN24 Biznes

1. Składka zdrowotna stanowiła w 2023 r. 95,15% wszystkich przychodów NFZ. 

2. Wartość refundacji świadczeń i leków w 2023 r. w ramach NFZ wyniosła 144,29 mld zł.

3. Średnia wartość refundacji świadczeń i leków w 2023 r. w ramach NFZ w przeliczeniu na pacjenta  wyniosła 4494,93 zł. 

4. W 2023 r. 80 proc. pieniędzy NFZ pochłonęło leczenie ponad 17 proc. pacjentów. Ponadto NFZ sfinansował 100 „najdroższym” pacjentom terapie za 314 mln 665 tys. 165 zł. Tak wyraża się solidarnościowy charakter składki zdrowotnej.

Sławomir Mentzen

„Pieniądze nie są problemem.” „Kluczem jest to (…), żeby była konkurencja, muszą być niezależne od siebie fundusze ubezpieczeń zdrowotnych, dokładnie tak samo jak w Niemczech.”

26.04.2025 r. 

Źródło: Wywiad w Kanale Zero 

1. W 2022 r. wydatki na ochronę zdrowia w Niemczech wyniosły 12,6% PKB, w Unii Europejskiej 10,4% PKB, a w Polsce 6,4% PKB (wydatki publiczne: 4,7% PKB). Wyłącznie 3 państwa unijne miały niższe nakłady na ochronę zdrowia niż Polska w stosunku do PKB.

2. W Niemczech składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi około 16,3% (w zależności od kasy chorych), a w Polsce 9%.

Rafał Trzaskowski

„Obiecaliśmy, że będzie spadała składka zdrowotna i trzeba stanąć na głowie (…), żeby poszukać możliwości zredukowania niektórych kosztów, żeby doprowadzić do obniżenia tej składki, która dożyna naszych przedsiębiorców.”

„I to jest zadanie pani Minister.”

24.03.2025 r.

Wywiad w polsatnews.pl

1. Średni czas oczekiwania na świadczenia w 2024 r. był najdłuższy od 2012 r. i wyniósł 4,2 miesiąca według Barometru WHC. 

2. Tempo udostępniania innowacji medycznych w Polsce poprawia się, ale nadal pozostajemy w tyle, wyprzedzają nas m.in. Czechy i Słowacja. 

3. Na koniec 3 kwartału 2024 r. zadłużenie szpitali wyniosło 21,7 mld zł. 

4. Koszty medyczne cały czas rosną, w 2024 r. wzrosła m.in. wycena świadczeń paliatywnych i hospicyjnych. 

5. Według raportu Health at Glance w Polsce na 1000 mieszkańców w 2021 r. przypadało 5,7 pielęgniarek, w Niemczech 12, a w Szwajcarii 18,4.

6. Liczba osób 65+ w Polsce będzie się systematycznie zwiększać, według prognoz w 2030 r. wyniesie 8,6 mln, w 2040 – 9,8 mln, a w 2050 r. – 11,2 mln.

7. Polska w rankingu WHO państw z najlepszą opieką zdrowotną  znalazła się w 2021 r. na 31 miejscu, zaś Niemcy które w 2022 r., miały najwyższe wydatki w stosunku do PKB w UE na ochronę zdrowia na 5.

Karol Nawrocki

„Jako Prezydent Polski będę koordynował pracę nad powstaniem Centrum Obsługi Pacjenta. Zanim zaczniemy dorzucać środki finansowe do polskiej służby zdrowia, musimy zrobić to co teraz jest najważniejsze, a więc skoordynować cały proces w ramach Centrum Obsługi Pacjenta, który będzie nawigować pacjenta za sprawą teleinformatycznych i technologicznych systemów”

28.03.2025 r. Konferencja prasowa w Brzesku

Źródło: Informator Brzeski, www.youtube.pl

Budowa Centrum Obsługi Pacjenta to nowe wydatki w systemie ochrony zdrowia:

– deficyt NFZ w 2024 r. sięgnął 30 mld zł, 

– system ochrony zdrowia zmaga się z ogromnymi brakami kadrowymi (związanymi m.in. z brakiem wzrostu wynagrodzeń), 

– wzrasta presja korzystania z prywatnego systemu zdrowia (m.in. ze względu na dostępność świadczeń: średni czas oczekiwania 4,2 miesiąca, szpitale przekładają planowane zabiegi ze względu na brak środków finansowych).

Źródła:

bankier.pl, Szpitale na skraju bankructwa? Lekarze czekają na pensje miesiącami

businessinsider.com.pl, Kraje z najlepszą opieką zdrowotną. Jak wypadła Polska? [RANKING]

businessinsider.com.pl, Rosnący deficyt NFZ podzielił koalicję. Co zmieni się w składce zdrowotnej

Eurostat, Bieżące wydatki na ochronę zdrowia w stosunku do PKB, 2022

GUS, Wydatki na ochronę zdrowia w latach 2021-2023

holandia.org, Ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech – wszystko co musisz wiedzieć o Krankenversicherung

infarma.pl, Tempo udostępniania innowacji medycznych w Polsce poprawia się, ale nadal nie odpowiada na aktualne wyzwania

Informator Brzeski, Brzesko. Konferencja prasowa Karola Nawrockiego kandydata na prezydenta RP / 28 marca 2025 r.

Instytut badawczy ipc, Starzejące się społeczeństwo prognoza liczby ludności w Polsce i w Europie

Kanał Zero, Godzina Zero #86: Krzysztof Stanowski i Sławomir Mentzen – Rozmowa Kandydatów na Prezydenta

NFZ, https://shiny.nfz.gov.pl/app/koszty_nfz 

OECD, Health at a glance 2023

polsatnews.pl, Trzaskowski za obniżeniem składki zdrowotnej, powiedział jaki ma na to plan

prawo.pl, W 2024 roku rekordowo długie kolejki do lekarzy specjalistów

rynekzdrowia.pl, Mówią, że brakuje pieniędzy. Szpitale przekładają zabiegi. Jest reakcja NFZ

rynekzdrowia.pl, Składka zdrowotna finansuje nowoczesne terapie w publicznym systemie

rynekzdrowia.pl, Zmiana wycen nie zlikwidowała problemu hospicjów. „Rosną nadwykonania, brakuje na wypłaty”

termedia.pl, Sprawozdanie z planu finansowego NFZ na 2023 r. z pozytywną opinią Komisji Zdrowia

tvn24.pl/biznes, „Ona nie leczy niczyjego zdrowia. Ona zabija polskie firmy”. Hołownia o składce zdrowotnej

Nawrocki, Trzaskowski i Hołownia obiecują. My sprawdzamy czy ich obietnice mają sens

Kampania prezydencka nabiera tempa. Za nami trzy konwencje – Andrzeja Nawrockiego (wspieranego przez PiS), Rafała Trzaskowskiego (Koalicja Obywatelska) i Szymona Hołowni (Polska 2050). Z ust kandydatów padły obietnice wprost lub pośrednio odnoszące się do relacji społeczno – gospodarczych. Jako reprezentatywna centrala związkowa, organizacja apartyjna (nie apolityczna) postanowiliśmy przyjrzeć się niektórym z propozycji. I jak na apartyjną organizację przystało, popatrzyliśmy na nie krytycznym okiem. 

Nadgodziny zwolnione z opodatkowania. Sprawdzamy ile pracownicy zyskaliby
na ewentualnych zmianach.

Zacznijmy od Pana Nawrockiego. Kandydat wspierany przez Prawo i Sprawiedliwość (spór o faktyczną niezależność i obywatelskość nas nie interesuje – niech każdy oceni to sam) podczas swojego „premierowego” wystąpienia powiedział  – „dla ratowania dobrobytu ciężko pracujących Polaków, dla ratowania dobrobytu wszystkich Was Drodzy Państwo, wyjdę z kolejnymi inicjatywami ustawodawczymi, z których pierwszą będzie uwolnienie ciężko pracujących Polaków od podatków za wypracowane nadgodziny”.

Co to oznacza dla pracownic i pracowników? 

Polki i Polacy znajdują się wśród najbardziej zapracowanych narodów w Unii Europejskiej. Według OECD średnia liczba faktycznie przepracowanych godzin przypadająca na jedną osobę pracującą w 2023 r. w Polsce wyniosła – 1803.  Zgodnie z dostępnymi danymi wśród państw członkowskich Unii Europejskiej, Polskę wyprzedziła tylko Grecja w ww. kwestii, gdzie na jedną osobę pracującą przypadło 1897 godzin. Inną sprawą jest wydajność polskich przedsiębiorstw, ale przecież nie na tym wątku się koncentrujemy. 

Poniżej znajduje się zestawienie oszczędności po zwolnieniu z opodatkowania przepracowanych nadgodzin w przypadku minimalnego wynagrodzenia w 2025 roku, przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia w 2025 roku, a także dla mediany wynagrodzeń za czerwiec 2024 roku.

Tabela 1. Oszczędności po zwolnieniu z opodatkowania nadgodzin

Opracowanie własne na podstawie danych GUS, MF przy założeniu maksymalnej liczby nadgodzin przewidzianej w kodeksie pracy tj. 150 godzin w ciągu roku

Co warto wziąć pod uwagę?

1. Przyjęliśmy, że pracownik rzeczywiście wykonuje 150 dodatkowych nadgodzin czyli wykorzystuje maksymalną ich pulę. To się rzadko zdarza. Nie ma oficjalnych danych dotyczących przeciętnej liczby (płatnych!) nadgodzin, ale z naszego researchu wynika, że jest to niski odsetek zatrudnionych. To samo tyczy się nadgodzin w godzinach nocnych i dniach świątecznych. 

2. Propozycja ma, w naszej ocenie, charakter stymulujący zwiększenie godzin pracy,
   co w obliczu dramatycznych statystyk odnoszących się do naszego narodowego przepracowania, może skłaniać pracodawców do niepodwyższania wynagrodzeń zasadniczych i w efekcie – reagowania na presję płacową poprzez sugerowanie wykonywania nadgodzin. To wprost pachnie odbudowywaniem prekariatu czyli wykorzystywaniem systemu do maksymalnej optymalizacji podatkowej w celu budowania rynku pracy w oparciu o jak najniższe koszty. 

3. Nie można również przejść obok faktu, że zwolnienie z podatku dochodowego nadgodzin to relatywnie niewielki zysk dla pracownika, a w swojej masie krytycznej – cios dla budżetu państwa. Będzie on tym silniejszy im częściej pracodawcy będą wykorzystywać takie rozwiązanie do budowania mechanizmu opisanego w pkt. 2. 

Rafał Trzaskowski apeluje do Prezesa NBP o obniżenie stóp procentowych. Do kogo powinien zaapelować? 

Kandydat na Prezydenta RP z ramienia Koalicji Obywatelskiej, Pan Rafał Trzaskowski (Prezydent Warszawy), w trakcie przemówienia inauguracyjnego w Gliwicach zaapelował
do Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Pana Adama Glapińskiego o obniżenie stóp procentowych. Co dokładnie powiedział kandydat KO?

„Koniec upolitycznienia i koniec niekompetencji w Narodowym Banku Polskim. Ja mam tutaj taki raport Prezesa Glapińskiego, który jest zatytułowany „Po pandemii i w kryzysie energetycznym, historia sukcesu.” No po prostu ręce opadają, ręce opadają, 50% inflacji przez te ostatnie lata, a ten człowiek, którego tak naprawdę interesowała najbardziej pensja, no i pensja swoich asystentek, wybudowanie swojej nowej siedziby, on nam mówi o sukcesie. Ja chciałbym mu wysłać kostkę masła, żeby zobaczył jak dzisiaj wygląda ten sukces. 10 złotych za kostkę masła do tego doprowadził prezes Glapiński. Nie pozwolę na to. Dzisiaj potrzebna jest silna złotówka, dzisiaj potrzebny jest naprawdę niezależny Prezes Narodowego Banku Polskiego i sensowna polityka, a co się dzieje widzicie sami. Prezes obiecuje, że będzie obniżka stóp procentowych i oczywiście później tego nie robi, dlaczego, dlatego że chce, żeby przed wyborami były coraz droższe kredyty, żeby zatrzymać inwestycje, bo chce namieszać, dlatego że przez cały czas odbiera tylko i wyłącznie telefony, polityczne telefony od Kaczyńskiego, nie ma na to zgody, i z tego miejsca wzywam Prezesa Glapińskiego do obniżenia stóp procentowych.”

A teraz czas na fakty! 

1. Niestety, z przykrością stwierdzamy, że to nie Prezes NBP wedle swojego widzimisię ustala wysokość stóp, a czyni to Rada Polityki Pieniężnej. RPP liczy 9 członków. Skład RPP wyznacza Prezydent RP, Sejm RP i Senat RP. Oczywistym jest, że w trakcie konstytuowania się aktualnej RPP arytmetyka parlamentarna sprzyjała Zjednoczonej Prawicy. Można więc założyć, że Trzaskowski apelując do Prezesa NBP apelował do określonej „koalicji” w RPP, która decydowała o polityce monetarnej w ostatnich latach. 

2. Czy apelowanie o obniżenie stóp procentowych ma sens ekonomiczny? Nie ma oczywistej odpowiedzi na to pytanie. Niższe stopy oznaczają niższy koszt obsługi zadłużenia, niekoniecznie niższe ceny masła czy benzyny. Niższe stopy nie muszą oznaczać spadku cen, a jedynie więcej pieniędzy w obrocie. Co z kolei może oznaczać wzrost konsumpcji i ostatecznie wzrost cen. Rafał Trzaskowski zaapelował więc de facto o to, aby RPP przyjęła ścieżkę akomodacyjną, gołębią. Poprzez ten apel kandydat KO nawiązuje do oczekiwań strony fiskalnej. Aktualnie EBC i FED przeszły już etap luzowania, ale nastroje po stronie tzw. Eurolandu i USA wciąż zdominowane są przez jastrzębi. Nie ma sensu wchodzić w dywagację czy RPP spóźniła się z zacieśnianiem polityki monetarnej. Efekt jest taki, że nasz cykl znajduje się w innych ramach czasowych niż cykle w systemach zachodnich. Oczekiwanie przez stronę fiskalną, że RPP zacznie luzować i dzięki temu gospodarka złapie drugi oddech ma swoje uzasadnienie, gdyby nie…. 

3. …gdyby nie fakt, że to m.in. Pani prof. Jolanta Tyrowicz, wskazana przez Senat, głosami ówczesnej opozycji regularnie domagała się podwyżek stóp procentowych i miała ku temu swoje argumenty. Tak więc aktualny poziom stopy referencyjnej czyli 5,75% jest efektem działania RPP, które było dość umiarkowane Gdyby wnioski kierowane przez Panią profesor uzyskiwały w głosowaniach większość to być może dziś mielibyśmy o wiele wyższe stopy procentowe (Pani profesor mówiła i mówi o tym wprost). Kostka masła być może byłaby tańsza, ale raty kredytów hipotecznych z pewnością jeszcze wyższe, a możliwości inwestycyjne polskich firm jeszcze słabsze. Należy również wziąć pod uwagę ryzyko wzrostu zapomnianego w Polsce bezrobocia. 

Przygotowaliśmy zestawienie obrazujące wyniki głosowania w Radzie Polityki Pieniężnej oraz zbiór wypowiedzi medialnych Pani profesor. Całokształt tej analizy buduje w nas przekonanie, że apel kandydata na Prezydenta RP, Pana Rafała Trzaskowskiego nie był trafionym pomysłem. Przede wszystkim, w swojej treści sugeruje on, że za politykę monetarną odpowiada wyłącznie Prezes NBP, a to nieprawda. Prezes NBP z pewnością popełnił znaczącą dla polskiej gospodarki serie błędów komunikacyjnych, poddając pod wątpliwość swoją bezstronność i zdolność do prognozowania skutków kryzysów, w ogniu których wszyscy się znaleźliśmy. 

Po drugie – wpływ wysokości stóp na ceny w perspektywie krótkoterminowej nie występuje. Po trzecie – największym jastrzębiem w RPP jest osoba wskazana przez środowisko, którego Pan Trzaskowski jest częścią. Prawdy dopełniają poniższe dane. 

Stopa referencyjna NBP 08.09.2022 r. – aktualnie

Tabela 2. Stopa referencyjna NBP

Źródło: NBP

Pani prof. Joanna Tyrowicz – poparcie dla podwyższania stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski 

Tabela 3. Wyniki głosowania członków Rady Polityki Pieniężnej

Źródło: NBP

*z wyjątkiem głosowania w dniu 04.09.2024 r. (brak obecności na głosowaniu)

Tabela 4. Wyniki głosowania członków Rady Polityki Pieniężnej

Źródło: NBP

Fragmenty protokołów z posiedzeń, na których zapadały decyzje RPP (opisy dyskusji
na posiedzeniach decyzyjnych RPP – nie zawierają konkretnych cytatów poszczególnych członków RPP)

8.11.2023 r. „Pojawiła się opinia, że wobec utrzymującej się wysokiej rocznej dynamiki cen oraz podwyższonych oczekiwań inflacyjnych poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia powrotu inflacji do celu w średnim okresie oraz obniżenia oczekiwań inflacyjnych do poziomów spójnych ze średniookresowym celem inflacyjnym.”

06.12.2023 r. „Pojawiła się opinia, że wobec utrzymującej się wysokiej rocznej dynamiki cen oraz podwyższonych oczekiwań inflacyjnych poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia powrotu inflacji do celu w średnim okresie oraz obniżenia oczekiwań inflacyjnych do poziomów spójnych ze średniookresowym celem inflacyjnym.”

09.01.2024 r. „Niektórzy członkowie Rady wyrażali opinię, że wobec nadal wysokiej rocznej dynamiki cen oraz podwyższonych oczekiwań inflacyjnych, a także oczekiwanego dalszego ożywienia popytu i podejmowanych działań fiskalnych, poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia powrotu inflacji do celu w średnim okresie oraz obniżenia oczekiwań inflacyjnych do poziomów spójnych ze średniookresowym celem inflacyjnym.”

07.02.2024 r. „Niektórzy członkowie Rady wyrażali opinię, że wobec nadal wysokiej rocznej dynamiki cen oraz podwyższonych oczekiwań inflacyjnych, a także oczekiwanego dalszego ożywienia popytu i podejmowanych działań fiskalnych, poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia powrotu inflacji do celu w średnim okresie oraz obniżenia oczekiwań inflacyjnych do poziomów spójnych ze średniookresowym celem inflacyjnym.”

06.03.2024 r. „Niektórzy członkowie Rady wyrażali opinię, że wobec podwyższonej inflacji bazowej, a także oczekiwanego dalszego ożywienia popytu i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

04.04.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji bazowej, a także oczekiwanego dalszego ożywienia popytu i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

09.05.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji bazowej, a także oczekiwanego dalszego ożywienia popytu i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

05.06.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji bazowej, a także ożywienia popytu konsumpcyjnego i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

03.07.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec prognozowanego wzrostu inflacji, a także ożywienia popytu konsumpcyjnego i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

04.09.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji – w tym inflacji
po wyłączeniu cen żywności i energii – a także ożywienia popytu konsumpcyjnego i wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP, przy obecnym kształtowaniu się oczekiwań inflacyjnych, jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

02.10.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji – w tym inflacji
po wyłączeniu cen żywności i energii – zwłaszcza w warunkach wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP, przy obecnym kształtowaniu się oczekiwań inflacyjnych, jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w  średnim okresie.”

06.11.2024 r. „Pojawiła się opinia, że wobec podwyższonej inflacji – w tym inflacji po wyłączeniu cen żywności i energii – zwłaszcza w warunkach wysokiej dynamiki wynagrodzeń, obecny poziom stóp procentowych NBP, przy obecnym kształtowaniu się oczekiwań inflacyjnych, jest zbyt niski dla zapewnienia trwałego powrotu inflacji do celu w średnim okresie.”

Pani prof. Joanna Tyrowicz – wypowiedzi w mediach

Wypowiedź w Radio Rebeliant (26.11.2024 r.)

„Uważam, że stopy procentowe powinny być dzisiaj w naszej gospodarce wyższe, głównie, dlatego że my nie jesteśmy w najmniejszym stopniu przygotowani na żadne globalne niepokoje i niepewności w tej chwili.”

Cytat z LinkedIn, umieszczony w portalu bankier.pl (06.09.2024 r.)

„Jestem w RPP od niemal dwóch lat, głosuję od października 2022 r. Od tego momentu żadna projekcja NBP nie wskazywała na inflację trwale w celu ani nawet inflację bazową w celu. Zawsze gdzieś na koniec, za dwa lata, zbliżamy się do celu. I tak od dwóch lat. Razem przebijamy już cztery lata. I to pomimo pozytywnych zaskoczeń. Tymczasem inni mają w zasięgu wzroku linię finiszu. Projekcje po zeszłorocznej obniżce stóp procentowych wskazują na inflację bazową jeszcze mniej w celu niż wcześniej. Z analizy modelu prognostycznego NBP stopą, która miała szansę zapewnić sprowadzenie inflacji do celu, jest 7,75 proc.”

Cytat z wypowiedzi w TVN24, umieszczony w witrynie finansowej parkiet.com (25.03.2024 r.)

„Cały czas uważam, że stopa 7,75 proc. jest niezbędna, dlatego że zgodnie z analizami, które przedstawiają analitycy Narodowego Banku Polskiego, nie wracamy z inflacją do celu. W celu trzeba być, a nie bywać.” 

Szymon Hołownia chce się zająć gospodarką. To świetny pomysł, tylko po co Rzeczypospolitej kolejna Rada? 

Szymon Hołownia chce być prezydentem, który dba o polską gospodarkę. Jego zdaniem, aby dopełnić zaangażowania Prezydenta RP w sprawy gospodarcze trzeba powołać Radę Gospodarczą. 

Oto cytat z wypowiedzi kandydata Polski 2050:

„Ta kampania musi być o gospodarce, musi być o tym co mamy w naszych portfelach, bo to jest fundament naszego bezpieczeństwa. Co to znaczy gospodarka? Co może w tym prezydent i to jeszcze w sytuacji, gdy w rządzie nie ma jednego gospodarczego resortu, który zajmuje się rzeczywiście planowaniem gospodarczej polityki. Taki prezydent chętnie pomoże rządowi w tym względzie, dlatego stworzy Radę Gospodarczą, która nie będzie tylko i wyłącznie zbiorem gadających głów, ale będzie realnym recenzentem i realnym inicjatorem polityki gospodarczej w Polsce. Nie tylko poprzez mechanizm Rady Gabinetowej, którą jako Prezydent będę zwoływał inspirując rząd i pomagając rządowi, ale będę oczekiwał od tej Rady co roku raportu diagnozy pacjenta, którym jest polska gospodarka i jednocześnie propozycji recepty, i będę jej rzecznikiem, dlatego że my dłużej już nie możemy czekać, ze ścianami obwieszonymi receptami na leki, których nikt nie wykupił od bardzo wielu lat, w tylu sprawach, które nas dotyczą. A więc gospodarka głupcze, gospodarka przyszły prezydencie.”

Dlaczego ten pomysł wywołuje reakcję śmiechu przez łzy? 

W Polsce istnieje organ złożony z największych, reprezentatywnych organizacji pracowników i pracodawców. Nazywa się Rada Dialogu Społecznego. To tam, od wielu długich lat trwa merytoryczna dyskusja o przyszłości polskiej gospodarki i rynku. To tam pracują zespoły i podzespoły, które wypracowują stanowiska, opinie i wnioski kierowane do strony rządowej. To tam rodzą się pomysły, z których, gdyby strona rządowa chciała skorzystać, zarówno pracownicy jak i pracodawcy mieliby o wiele lepsze warunki rozwojowe. 

Co więcej, patronem Rady Dialogu Społecznego jest nie kto inny, a Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z ustawą o Radzie Dialogu Społecznego to właśnie Prezydent RP powołuje członków RDS-u. Tak więc, jeśli Marszałek, w swoich prezydenckich planach i strategiach chciałby zająć się gospodarką, nie musiałby powoływać nowych rad, a jedynie i aż – stać się patronem dialogu społecznego z prawdziwego zdarzenia. Wówczas RDS nie byłby „zbiorem gadających głów”. Rada Gabinetowa z udziałem eksperckiego głosu Rady Dialogu Społecznego? A kto Prezydentowi RP zabroni? Regularne konsultacje społeczne w gronie ekspertów RDS-u? Proszę bardzo! 

Marszałek Sejmu RP miał zresztą wiele okazji do tego, aby zapoznać się dorobkiem Rady Dialogu Społecznego. Jednak z wielokrotnych apeli o spotkanie z jej organizacjami członkowskimi nie skorzystał, uwag (między innymi FZZ) do projektu zmian w Regulaminie Sejmu nie przyjął, a na posiedzeniu plenarnym RDS był obecny tylko JEDEN raz, zaraz po ogłoszeniu swojej kandydatury. 

Dla higieny dyskusji o propozycji Pana Szymona Hołowni dostarczamy kilka fragmentów ustawy o RDS oraz wykaz innych ciał doradczych funkcjonujących przy Prezydencie RP. 

Ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego – wybrane fragmenty 

Art. 1. ust. 2„Rada prowadzi dialog w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej.”

Art. 1. ust. 4„Rada działa na rzecz poprawy jakości formułowania i wdrażania polityk oraz strategii społeczno-gospodarczych, a także budowania wokół nich społecznego porozumienia w drodze prowadzenia przejrzystego, merytorycznego i regularnego dialogu organizacji pracowników i pracodawców oraz strony rządowej.”

Art. 2. „Do właściwości Rady oraz jej stron należy:

1) wyrażanie opinii i zajmowanie stanowisk,

2) opiniowanie projektów założeń projektów ustaw oraz projektów aktów prawnych,

2a) opiniowanie Wieloletniego Planu Finansowego Państwa, projektów strategii, projektów programów oraz projektów innych dokumentów rządowych dotyczących planowanych działań Rady Ministrów, przygotowywanych przez Radę Ministrów oraz jej członków,

3) inicjowanie na zasadach określonych niniejszą ustawą procesu legislacyjnego,

4) wykonywanie innych zadań wynikających z odrębnych ustaw – w sprawach, o których mowa w art. 1.”

Art. 5. ust. 1 „Przygotowywane przez Radę Ministrów oraz jej członków Wieloletni Plan Finansowy Państwa, projekty założeń projektów ustaw, projekty aktów prawnych, projekty strategii, projekty programów oraz projekty innych dokumentów rządowych dotyczących planowanych działań Rady Ministrów w sprawach, o których mowa w art. 1, są kierowane do opinii strony pracowników i strony pracodawców Rady.”

Art. 27. ust. 1 „Członków Rady będących:

1) przedstawicielami strony pracowników i strony pracodawców, na wniosek każdej z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. 1,

2) przedstawicielami strony rządowej – członków Rady Ministrów oraz po jednym przedstawicielu ministra właściwego do spraw pracy odpowiedzialnego za dialog społeczny i ministra właściwego do spraw finansów publicznych odpowiedzialnego za budżet, w randze sekretarza lub podsekretarza stanu, na wniosek Prezesa Rady Ministrów – powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.”

Art. 27. ust. 2 „Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej powołuje do udziału i odwołuje z udziału w pracach Rady swojego przedstawiciela oraz przedstawicieli:

1) Prezesa Narodowego Banku Polskiego – na jego wniosek;

2) Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego – na jego wniosek;

3) Głównego Inspektora Pracy – na jego wniosek.”

Rady aktualnie działające przy Prezydencie RP:

1. Narodowa Rada Rozwoju przy Prezydencie RP

Zadaniem Narodowej Rady „jest tworzenie płaszczyzny dla debaty programowej na temat rozwoju Rzeczypospolitej Polskiej. Narodowa Rada realizuje swoje zadania przede wszystkim poprzez działalność rad, które zrzeszają ekspertów, teoretyków i praktyków, reprezentujących różne środowiska i specjalizacje oraz stanowią zaplecze ekspercko–doradcze dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej we wskazanych obszarach tematycznych.”

2. Rada ds. Przedsiębiorczości przy Prezydencie RP
   

Do zadań Rady należy m.in.: „przegląd rozwiązań prawnych oraz podejmowanie inicjatyw legislacyjnych w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, przygotowywanie opinii i ekspertyz dla Prezydenta RP, opracowywanie strategii wspierania przedsiębiorczości, wspieranie zagranicznej ekspansji polskich firm współpraca z instytucjami rządowymi i samorządowymi.”

Podsumowanie 

Wierzymy, że z upływem czasu, kandydaci rozgrzeją debatę publiczną propozycjami opartymi na realnych potrzebach i szeroko dostępnych, obiektywnych diagnozach społeczno – gospodarczych. Jak na razie te, z którymi przyszło nam się zmierzyć, są dalekie od oczekiwań, realiów i co najbardziej bolesne – oczywistych faktów. Trzymamy kciuki! 

Źródła: 

1. GUS: Rozkład wynagrodzeń w gospodarce narodowej w czerwcu 2024 r.

2. https://www.prezydent.pl/aktualnosci/narodowa-rada-rozwoju

3. https://www.prezydent.pl/aktualnosci/rada-ds-przedsiebiorczosci

4. Ministerstwo Finansów: Wytyczne dotyczące stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw. Aktualizacja – październik 2024 r.

5. NBP: Archiwum podstawowych stóp procentowych NBP od 1998

6. NBP: Wyniki głosowań członków RPP w dniach: 08.11.2023 r., 06.12.2023 r., 09.01.2024 r., 07.02.2024 r., 06.03.2024 r., 04.04.2024 r., 09.05.2024 r., 05.06.2024 r., 03.07.2024 r., 04.09.2024 r., 02.10.2024 r.

7. NBP: Opisy dyskusji na posiedzeniach decyzyjnych RPP w dniach: 08.11.2023 r., 06.12.2023 r., 09.01.2024 r., 07.02.2024 r., 06.03.2024 r., 04.04.2024 r., 09.05.2024 r., 05.06.2024 r., 03.07.2024 r., 04.09.2024 r., 02.10.2024 r., 06.11.2024 r.

8. OECD: Średnia liczba faktycznie przepracowanych godzin przypadająca na jedną osobę pracującą w 2023 r.

9. Portal bankier.pl; https://www.bankier.pl/wiadomosc/Tyrowicz-chetnie-podnioslaby-stopy-proc-To-pomogloby-sprowadzic-inflacje-do-celu-8807787.html

10. Radio Rebeliant (26.11.2024 r.) Prof. Tyrowicz Ostrzega! | Inflacyjny Chaos | Kulisy Decyzji Które Mogą Nas Kosztować Fortunę! 

11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 września 2024 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2025 r.

12. Ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego

13. Witryna finansowa parkiet.com; https://www.parkiet.com/gospodarka-krajowa/art40056081-joanna-tyrowicz-z-rpp-w-polsce-sa-wciaz-za-niskie-stopy-procentowe

14. Wystąpienie Pana Szymona Hołowni na konwencji w Gdańsku w dniu 7 grudnia 2024 r.

15. Wystąpienie Pana Karola Nawrockiego na konwencji w Krakowie w dniu 24 listopada 2024 r.

16. Wystąpienie Pana Rafała Trzaskowskiego na konwencji w Gliwicach w dniu 7 grudnia 2024 r.

Opracowali:

Grzegorz Sikora

Izabela Koszczyńska