Dużo problemów. Mało rozwiązań.
Forum Związków Zawodowych bacznie przygląda się prognozom związanym z decyzjami Rady Polityki Pieniężnej, a także działaniom strony rządowej jako głównego dysponenta polityki fiskalnej. W poprzednich latach, pomimo oczywistej „bliskości” panującej pomiędzy NBP, a stroną rządową, polityka fiskalna i monetarna nie zawsze szły pod rękę. A w zasadzie, bardzo rzadko. Aktualnie wciąż trudno postawić jednoznaczną ocenę wobec działań banku centralnego w odniesieniu do tempa i skali podnoszenia stóp.
Na szersze podsumowanie bieżącego roku przyjdzie jeszcze pora. Natomiast już dziś dostępny jest docelowy kształt projektu ustawy budżetowej oraz przyjęty przez Komisję Europejską Średniookresowy Plan Strukturalno – Budżetowy na lata 2025 – 2028 czyli odpowiedź na potrzebę wyjścia Polski z procedury nadmiernego deficytu. Te dwa dokumenty wprost obrazują problemy, które dla FZZ są wyjątkowo ważne.
Kluczowe problemy.
Budżetowe „pewniaki”. Niepewność w sektorze publicznym.
Rząd, żeby sprostać wymogom związanym z wyjściem z EDP nie może obniżać podatków, zwiększać w wymiarze nominalnym kwot wynikających z programów redystrybucyjnych. Może za to odmrozić VAT na żywność i małymi krokami odmrażać ceny energii. Strona rządowa jednocześnie deklaruje dalszy wzrost inwestycji w obronność. Te z kolei mają napędzać wzrost, podobnie jak inwestycje z KPO. W ŚPSB trudno odnaleźć rozwiązania o charakterze wyraźnego odbicia po stronie inwestycji prywatnych. De facto, ciężar inwestycyjny ma spaść na szeroko rozumiany sektor publiczny.
Jednocześnie, analitycy strony rządowej, uparcie wskazują na długofalowy wpływ podwyżek w sektorze finansów publicznych w bieżącym roku, na zwiększenie popytu i tym samym, na wzrost, co w obliczu nastrojów panujących po stronie odbiorcy, czyli samych pracowników, wydaje się być tezą daleką od rzeczywistości. Należy zatem wskazać, że mówiąc o wpływie podwyżek w sektorze publicznym na wzrost, mowa o przywróceniu tegoż wpływu do sytuacji sprzed wzrostu inflacji, a nie o realnym wzroście siły nabywczej wynagrodzeń w sektorze publicznym na sam wzrost w ujęciu 5 – letnim.
Stopy procentowe: podsumowanie.
W 2023 roku średnio w okresie stopa referencyjna NBP wyniosła 6,45%, zaś w poszczególnych miesiącach jej poziom kształtował się następująco:
Ministerstwo Finansów oczekuje obniżek. Słusznie?
W wytycznych Ministerstwa Finansów dotyczących stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw (Aktualizacja – październik 2024 r.) przyjęto, że stopa referencyjna NBP w 2025 r. średnio w okresie będzie kształtowała się na poziomie 5,38%. Jest to założenie oparte na oczekiwaniach rynkowych (ankieta Refinitiv VII’24). Zatem Ministerstwo Finansów w ww. wytycznych zakłada cięcie stóp procentowych przez NBP średnio w 2025 r. o 37 punktów bazowych (pb.).
NBP w w listopadowej projekcji inflacji na 2025 rok przyjął dwa scenariusze:
1. dalszego zamrożenia cen nośników energii dla gospodarstw domowych, w którym inflacja kształtuje się na poziomie:
– 5,3% w I kwartale 2025 r.,
– 5,1% w II kwartale 2025 r.,
– 3,5% w III kwartale 2025 r.,
– 3,4% w IV kwartale 2025 r.,
2. uwolnienia cen nośników energii dla gospodarstw domowych, w którym inflacja kształtuje się na poziomie:
– 6,6% w I kwartale 2025 r.,
– 6,3% w II kwartale 2025 r.,
– 4,7% w III kwartale 2025 r.,
– 4,7% w IV kwartale 2025 r.
Średni poziom inflacji w 2025 roku zgodny z pierwszym scenariuszem: 4,3%.
Średni poziom inflacji w 2025 roku zgodny z drugim scenariuszem: 5,6%.
Średnia wynikająca z przyjętych przez NBP scenariuszy: 4,95%.
Założenie Ministerstwa Finansów zawarte w ŚPSB na lata 2025-2028: 5%.
Komentarz: w związku z uchwaleniem w Sejmie ustawy o zmianie ustawy o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku oraz w 2024 roku oraz niektórych innych ustaw, która dotyczy przedłużenia na 2025 rok działań osłonowych mających ochronić gospodarstwa domowe przed wzrostem rachunków za energię elektryczną obecnie możliwy wydaje się do zrealizowania scenariusz, który zakłada niższe poziomy inflacji w poszczególnych kwartałach 2025 r. Należy jednak wziąć pod uwagę szczegóły zawarte w ustawie, jej odbiór społeczny, przebieg debaty publicznej i korelację z oczekiwaniami po stronie konsumenta. Znaczącą rolę może odegrać efekt psychologiczny, podsycany w ramach polaryzacji w debacie publicznej. Ten element z kolei może być wzięty pod uwagę przez Radę Polityki Pieniężnej jako przesłanka do niepodejmowania decyzji o cięciach stóp.
Co jeszcze może mieć wpływ na decyzje RPP w II kwartale 2025 roku?
Należy jednak wziąć pod uwagę, że na poziom inflacji w 2025 r. mogą wpłynąć również inne czynniki, takie jak eskalacja działań wojennych w Ukrainie czy konflikty handlowe pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi. Niepewność w ww. kwestiach wzmacnia przejęcie urzędu prezydenta Stanów Zjednoczonych przez Donalda Trumpa. Nominacja Trumpa może spowodować również zmiany oczekiwań wobec Systemu Rezerwy Federalnej (FED) oraz ponowne zacieśnienie polityki monetarnej. Tym bardziej, iż Donald Trump w ostatnim czasie sugerował wyraźną niechęć wobec szefa FED.
Niepewność po stronie EBC i FED.
Porównując sytuację w Polsce, strefie euro i Stanach Zjednoczonych należy zaznaczyć, że Europejski Bank Centralny (EBC) oraz FED zdecydowały się rozpocząć cykl cięć stóp procentowych w 2024 r. EBC dokonał cięć trzykrotnie w br., zaś FED dwukrotnie. Obecnie poziom stopy depozytowej EBC wynosi 3,25%, a przedział stopy funduszy federalnych mieści się w zakresie 4.5% – 4.75%.
Tabela 1. Porównanie stóp procentowych NBP, EBC, FED w 2024 r.
|
NBP |
01.01. – aktualnie |
01.01. – aktualnie |
01.01. – aktualnie |
|
stopa referencyjna NBP |
5,75% |
5,75% |
5,75% |
|
EBC |
12.06. – 17.09. |
18.09. – 22.10. |
23.10. – aktualnie |
|
stopa depozytowa EBC |
3,75% |
3,50% |
3,25% |
|
FED |
01.01. – 17.09. |
18.09. – 06.11. |
06.11. – aktualnie |
|
przedział stopy funduszy federalnych |
5,25% – 5-50% |
4,75% – 5,00% |
4,50% – 4,75% |
Stopy procentowe zarówno EBC, jak i FED w dalszej perspektywie mogą spadać jednak wolniej niż zakładały przewidywania rynkowe. Isabel Schnabel, Członkini Zarządu EBC, wskazuje na konieczność stopniowego cięcia stóp procentowych oraz stwierdza – „przestrzegałabym przed posuwaniem się za daleko, czyli na terytorium akomodacyjne. Nie sądzę, że byłoby to właściwe z dzisiejszej perspektywy”. Dane dotyczące wzrostu płac negocjowanych w strefie euro w III kwartale 2024 r. o 5,4% r/r (w Niemczech 8,8% r/r) również studzą oczekiwania wobec szybkiego tempa kolejnych cięć.
W protokole z listopadowego posiedzenia Federalnego Komitetu Otwartego Rynku uwidacznia się ostrożne podejście do dalszych obniżek stóp procentowych. Porównywanie polityk monetarnych poszczególnych trzech banków centralnych ma charakter ogólny, choć determinujący wykonalność oczekiwań Ministerstwa Finansów w stosunku do decyzji RPP. Pierwszej możliwej obniżki stóp można spodziewać się na początku II lub III kwartału 2024 r. tj. po analizie skutków zmiany władzy w USA, która to z kolei może mieć wpływ na ceny surowców i sytuację w Ukrainie.
Rząd w sposób wyraźny, na łamach projektu ustawy budżetowej na 2025 rok wskazywał na potrzebę rozpoczęcia cyklu obniżek stóp przez RPP rozumianych jako warunek do realizacji ścieżki makroekonomicznej w 2025 roku i latach kolejnych. Realizacja ścieżki makroekonomicznej w kolejnych latach ma zasadnicze znaczenie dla wyjścia z EDP, gdyż oznacza wzrost po stronie dochodowej. Należy jednak pamiętać, iż wyjście z EDP oznacza również ograniczenie wydatków, co z kolei może wpłynąć na hamowanie wzrostu (poprzez wzrost cen a tym samym ograniczenie popytu) a więc i na utrzymanie wariantów bardziej konserwatywnych w zakresie polityki monetarnej.
Co to oznacza dla świata pracy? Podsumowanie.
Opracowali
Grzegorz Sikora
Izabela Koszczyńska
W dniu 28 listopada 2024 r. odbyło się posiedzenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Kielcach w sprawie trudnej sytuacji finansowej oraz zaplanowanych zwolnień grupowych w spółce Grupa Azoty Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki „Siarkopol” S.A. w Grzybowie.
Spotkaniu WRDS w Kielcach przewodniczyła Marszałek Województwa Świętokrzyskiego Renata Janik.
Związki zawodowe po otrzymaniu informacji o planowanych zwolnieniach grupowych, próbują wynegocjować program dobrowolnych odejść, jednak jak wynika z relacji Elżbiety Drogosz Przewodniczącej Rady OPZZ Województwa Świętokrzyskiego rozmowy ww. kwestii są trudne.
Prezydium WRDS w Kielcach zdecydowało, że sytuacja „Siarkopolu” oraz kilkuset zatrudnionych tam osób, będzie ponownie dyskutowana na posiedzeniu plenarnym w dniu 17 grudnia br.
Ponadto na grudniowym posiedzeniu, zostanie poruszony temat zgłoszony przez Andrzeja Matyska, Członka Zarządu Głównego Forum Związków Zawodowych oraz Przewodniczącego Zarządu FZZ Województwa Świętokrzyskiego, dotyczący kwestii funkcjonowania Specjalnych Stref Ekonomicznych działających w regionie świętokrzyskim.
Dziś, tj. 22 listopada odbyło się kolejne posiedzenie plenarne Rady Dialogu Społecznego. Co się wydarzyło?
Strona rządowa niezainteresowana rozmową z partnerami społecznymi
Przypomnijmy, że znacząca część Rady Ministrów stanowi reprezentację strony rządowej przy stole Rady Dialogu Społecznego. Mowa między innymi o Ministrze Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, Ministrze Finansów czy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji. Niestety, żaden z wyżej wymienionych nie zaszczycił reprezentatywnych partnerów społecznych swoją obecnością. A należy w tym miejscu wskazać, iż było to pierwsze posiedzenie Rady Dialogu Społecznego pod przewodnictwem NSZZ „Solidarność”.
Płaca minimalna zgodna z prawem europejskim
Jednym z punktów posiedzenia plenarnego Rady była dyskusja na temat implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. W imieniu Forum Związków Zawodowych, głos w dyskusji zabrał Pan Roman Michalski, Sekretarz RDS z ramienia FZZ i Wiceprzewodniczący Forum. Nasz przedstawiciel wyraził pozytywną opinię ws. faktu, iż dochodzi do implementacji dyrektywy, zwracając jednocześnie uwagę na optykę strony rządowej co do wpływu minimalnego wynagrodzenia za pracę na procesy gospodarcze oraz te zachodzące na rynku pracy. Jest to głos spójny z wyrażoną przez FZZ Oceną implementacji, z którą można się zapoznać na naszej stronie. Otóż, strona rządowa w OSR do projektu ustawy wskazuje, iż podwyższanie płacy minimalnej może doprowadzić do prób zastępowania człowieka maszyną. Ustawodawca ocenia wzrost minimalnego wynagrodzenia jako pośrednią zachętę do inwestycji w robotyzację i cyfryzację, z czym FZZ się nie zgadza. Rozbieżność optyki dotyczy również relacji płacy minimalnej do produktywności, o czym poniżej.
Zgodnie z badaniami OECD średnia produktywności w Polsce w latach 2016-2023 wyniosła 3,3%, zaś dla Niemiec tylko 0,1%. Dlaczego to jest ważne? Dlatego, że w latach 2016 – 2023 wysokość płacy minimalnej wzrosła z 1850 złotych brutto do 3600 złotych brutto, a więc o niespełna 95%. Co więcej, zgodnie z analizą banku PEKAO SA, tempo wzrostu produktywności w Polsce, pomimo kryzysu związanego z pandemią COVID – 19 nie doznało załamania, co zdarzyło się w krajach Europy Zachodniej. Tempo wzrostu minimalnego wynagrodzenia, a więc i średnich, godzinowych kosztów pracy po wielokroć stanowiło przedmiot sprzeciwu środowisk pracodawców. A jednak, średni spadek produktywności dla UE w 2020 roku wynosił 5,1%, a w Polsce 3,6%. Już w 2021 roku, zgodnie z danymi Eurostatu, Polska gospodarka wypełniała 66,3 proc. średniej unijnej w zakresie produktywności. Dane dla Niemiec to 122,4 proc. średniej unijnej. To oznacza, że w 2021 roku wypracowywaliśmy 54,1 procent niemieckiej normy. Czy to oznacza, że w uśrednionym ujęciu polski pracodawca płaci za godzinę 54,1% stawki pracownika niemieckiego? Z pomocą ponownie przychodzi Eurostat, który wskazuje, że w 2023 roku, w przedsiębiorstwach zatrudniających 9 lub więcej pracowników średni, godzinowy koszt pracy w Polsce wynosił 14,5 euro, a w Niemczech 41,3 euro. Mowa tu o 35% procentach tego, co zarabia się za Odrą. Można jedynie mniemać, że przedstawione przez Eurostat dane są jeszcze bardziej niekorzystne z punktu widzenia korelacji uśrednionych kosztów godzinowych za pracę, albowiem nie jest tajemnicą, że pracownicy w firmach zatrudniających mniej niż 9 pracowników zarabiają po prostu mniej, wykonując tą samą pracę.
Marszałek Sejmu RP deklaruje
Forum Związków Zawodowych od wielu lat wyraża potrzebę zmian w procesie konsultacyjnym, organizowanym przez Kancelarię Sejmu RP. Jeszcze w czasie rządów Zjednoczonej Prawicy, Przewodnicząca FZZ, Pani Dorota Gardias zwracała się do kolejnych Marszałków Sejmu RP – Pana Kuchcińskiego, a następnie Pani Witek z wnioskiem o rozwiązanie problemu omijania konsultacji z reprezentatywnymi partnerami społecznymi poprzez nadmierne stosowanie tzw. ścieżki poselskiej. Bez żadnej odpowiedzi. I w zasadzie taką samą konkluzją można byłoby podzielić się w kontekście dotychczasowej oceny otwartości na stronę społeczną obecnego Marszałka Sejmu RP, Pana Szymona Hołowni. Aż do dziś.
Wizyta Marszałka została odebrana jako akt woli do zacieśniania synergicznej współpracy, w szczególności, że jeszcze kilka miesięcy temu Marszałek przeprowadził ważne zmiany w Regulaminie Sejmu RP. Partnerzy społeczni dowiedzieli się o projekcie zmian z mediów. Forum wyraziło swoją opinię, choć jej treść nie została wzięta pod uwagę. Dlaczego? O gotowość do zmian, Marszałka Sejmu zapytała, zabierająca pierwszy w kolejności głos, przewodnicząca naszej centrali, Pani Dorota Gardias. Z ust Gardias padły trzy pytania:
Marszałek Sejmu RP odpowiada
Szymon Hołownia zadeklarował wolę do współpracy oraz zapowiedział, że spotka się z Prezydium RDS w celu poprawy standardów procesu konsultacyjnego. To dobra wiadomość!
Sanacja do odmrożenia
Warto wspomnieć, iż FZZ złożyło wniosek o rozpoczęcie prac w Zespole Problemowym ds. Prawa Pracy RDS, dotyczący zmian w przepisach odnoszących się do postępowania sanacyjnego. Jednakże, jego treść będzie omawiana podczas kolejnego posiedzenia Prezydium RDS.
W audycji Polskiego Radia 24 „Kapitał i Praca” odbyła się dyskusja, w której poruszono kwestie niedostosowania oferty edukacyjnej do potrzeb polskiej gospodarki. Gośćmi audycji byli Sławomir Wittkowicz, Przewodniczący Wolnego Związku Zawodowego „Forum-Oświata”, Członek Prezydium Forum Związków Zawodowych oraz Krzysztof Ogorzałek Członek Zarządu Stowarzyszenia Inicjatywa Firm Rodzinnych.
Goście podjęli próbę odpowiedzi na pytanie, które pojawia się od wielu lat w przestrzeni publicznej: czy potrzebni są nam ludzie z konkretnym fachem w ręku, czy może bardziej humaniści. Pytanie to jednak wraz z przyspieszającą transformacją cyfrową nabiera nowego wymiaru.
Na pytanie prowadzącej audycję Anny Grabowskiej o słuszność tezy, że fach w ręku to jest coś co ustawia na całe życie, Sławomir Wittkowicz z WZZ „Forum-Oświata” odpowiedział, że w obecnych czasach nie można tego jednoznacznie stwierdzić. Według niego posiadanie konkretnych umiejętności jest szansą na możliwość zarobkowania, jednak w dobie dzisiejszych szybkich zmian społeczno-gospodarczych, konieczna jest też pewna elastyczność.
W dalszej części audycji zaproszeni goście podjęli próbę odpowiedzi na pytanie o powody braku specjalistów na rynku pracy.
Według Sławomira Wittkowicza z WZZ „Forum-Oświata” chodzi przede wszystkim o finansowanie systemu kształcenia zawodowego. W latach 90 ubiegłego wieku znacząco ograniczono ten model nauki właśnie ze względu na koszty ponoszone przez system. Sławomir Wittkowicz z WZZ „Forum-Oświata” wskazał również, że w modelu austriackim, czy niemieckiem państwo jest tylko jednym z elementów finansujących, a nauka zawodu finansowana jest głównie ze środków przedsiębiorców.
Krzysztof Ogorzałek Członek Zarządu Stowarzyszenia Inicjatywa Firm Rodzinnych wskazał dodatkowo na potrzebę stworzenia systemu, który zatrzymywałby fachowców w Polsce, jako przykład podał model brytyjski, w którym wykształcenie obywatela w określonym kierunku niesie pewne zobowiązania w postaci konieczności odpracowania pewnego czasu na terenie własnego państwa. Jednak w tym miejscu Sławomir Wittkowicza z WZZ „Forum-Oświata” odwołał się do Konstytucji, zgodnie z którą nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna.
Prowadząca audycję wskazała na fakt, że drastycznie spada liczba osób planujących podjąć studia oraz zapytała czy w związku z tym zdaniem gości jest szansa na odbudowę kształcenia zawodowego.
Obaj zaproszeni goście zgodzili się co do tego, że wśród młodych ludzi wchodzących obecnie na rynek pracy można zaobserwować wiele zmian w stosunku do ich poprzedników.
Według Sławomira Wittkowicza z WZZ „Forum-Oświata” młodzi ludzie stawiają m.in. w swoich wyborach na równowagę między życiem prywatnym a zawodowym i cały system edukacji musi wziąć to pod uwagę.
Na koniec Sławomir Wittkowicz z WZZ „Forum-Oświata” poruszył bardzo ważną kwestię, że w szkolnictwie zawodowym są bardzo duże braki kadrowe oraz że korzysta ono od wielu lat z emerytowanych nauczycieli zawodów.
Przyciąganie młodych ludzi do tego zawodu wymaga podniesienia jego prestiżu, na co wskazał Krzysztof Ogorzałek Członek Zarządu Stowarzyszenia Inicjatywa Firm Rodzinnych oraz naprawy systemowych zaniechań w zakresie podwyżek płac w systemie edukacji i oświaty.
W dniu 21 października br. w Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” odbyło się posiedzenie Prezydium i posiedzenie Plenarne Rady Dialogu Społecznego.
Podczas posiedzenia Prezydium Rady Dialogu Społecznego Minister Finansów, Pan Andrzej Domański przedstawił partnerom społecznym informację dotyczącą Ustawy o Radzie Fiskalnej. Poinformował partnerów społecznych, że Rada Fiskalna zacznie działać od 2026 r., a jej zadaniem będzie opiniowanie najważniejszych dokumentów budżetowych, w tym pod kątem zgodności z regułami fiskalnymi, a także roczne i wieloletnie prognozy makroekonomiczne. Rada zajmie się też m.in. średniookresowymi planami budżetowo-strukturalnymi i opiniowaniem zgodności ustawy budżetowej oraz średniookresowego planu budżetowo-strukturalnego z krajowymi i unijnymi regułami fiskalnymi. W zakres jej obowiązków wejdzie też ocena spójności i efektywności krajowych ram budżetowych. Rada będzie działać w siedmioosobowym składzie. Po jednym członku wskazywać będzie: Prezydent RP, kolegium NIK, sejmowa komisja właściwą do spraw budżetu, Minister Finansów, organizacje związkowe, organizacje pracodawców oraz samorządy. Pan Minister Domański podkreślił tym samym, iż dwóch spośród siedmiu członków Rady Fiskalnej wyznaczać będą reprezentatywni partnerzy społeczni.
Następnie, Prezydium RDS zdecydowało o skierowaniu do głosowania korespondencyjnego trzech uchwał: Uchwały nr 71 RDS w sprawie zatwierdzenia projektu planu finansowego Biura Rady na 2025 r., Uchwały nr 131 strony pracowników i strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego w sprawie zaliczenia okresów krwiodawstwa do pracy górniczej i Uchwały nr 132 strony pracowników i strony pracodawców RDS w sprawie podjęcia prac nad nowelizacją ustawy o emeryturach pomostowych.
Porządek obrad posiedzenia Plenarnego RDS obejmował dyskusję o sytuacji w Poczcie Polskiej S.A.
W posiedzeniu RDS uczestniczyli przedstawiciele Forum Związków Zawodowych: Przewodnicząca FZZ, Wiceprzewodnicząca Rady Dialogu Społecznego p. Dorota Gardias oraz członkowie RDS z ramienia FZZ: P. Jan Przywoźny, P. Rafał Jankowski, P. Krzysztof Kisielewski i P. Marek Mnich. Sytuację w Poczcie Polskiej S.A. z ramienia FZZ referował Pan Mieczysław Knopik – Sekretarz Branży Łączności Forum Związków Zawodowych. W spotkaniu brała udział również Pani Małgorzata Domańska – Przewodnicząca Branży Łączności Forum Związków Zawodowych. Spotkaniu przewodniczyła P. Agnieszka Dziemianowicz-Bąk – Przewodnicząca Rady Dialogu Społecznego, Ministra Pracy Rodziny i Polityki Społecznej.
Forum Związków Zawodowych podczas dyskusji o sytuacji w Poczcie Polskiej S,A. reprezentował Pan Mieczysław Knopik – Sekretarz Branży Łączności Forum Związków Zawodowych. Pan Knopik powiedział, że brak dialogu przy podejmowaniu decyzji dotyczących Poczty Polskiej S.A. miał poważne konsekwencje, zarówno dla pracowników, jak i dla samej spółki. Przedstawiciel FZZ dodał, że Poczta Polska to przede wszystkim tradycja, a nie tylko biznes. Poczta Polska od 1946 roku, już w ramach przysposobienia wojskowego, odgrywała bardzo ważną rolę w społeczeństwie polskim. Zdaniem reprezentanta FZZ, Zarząd Polski Polskiej nie korzystał z doświadczeń pracowników Poczty Polskiej S.A., a to oni mają największe doświadczenie praktyczne, które mogło pomóc w rozwiązywaniu problemów spółki. Dodał, iż zakres problemów spółki jest rozległy, a w poszczególnych województwach występują różnego rodzaje problemy. Niekorzystanie z doświadczeń praktyków i brak dialogu z nimi jest czymś absolutnie niezrozumiałym. Pan Knopik zaapelował do Zarządu Poczty Polskiej S.A. o korzystanie z rad i doświadczeń działaczy związkowych. Powiedział, że pocztowcy przyszli na posiedzenie plenarne po to, aby walczyć o swoje miejsca pracy, a nie partykularne interesy. Dodał, że „jako związki zawodowe chcielibyśmy być postrzegani jako partnerzy, a nie jako zło konieczne, które funkcjonuje dzięki ustawie„.
Przewodnicząca Forum Związków Zawodowych, Pani Dorota Gardias zapytała Prezesa Spółki Poczta Polska S.A. czy metodą wartościowania stanowisk pracy w spółce Poczta Polska S.A. jest metoda UMEWAP 2000. Dodała, że wartościowanie stanowisk pracy tą metodą, w spółce wielobranżowej jest czasochłonne (trwa ponad rok). Zapytała o dalsze postępowanie Zarządu w zakresie wartościowania stanowisk pracy i wypowiadania układów zbiorowych pracy w spółce. Dodała, że nie będzie możliwe wartościowanie stanowisk pracy tą metodą w czasookresie półrocznym w wielobranżowej firmie.
Następne posiedzenie plenarne zaplanowane jest na listopad br.
