Nowy limit UE dotyczący obecności azbestu nadal groźny dla pracowników

Działania UE dotyczące ograniczenia kontaktu z azbestem mogą uratować nawet 90 000 istnień ludzkich rocznie, ale Komisja Europejska stanęła po stronie lobbystów biznesowych, którzy chcą ograniczyć część koniecznych działań w celu zaoszczędzenia pieniędzy.

 

Komisja Europejska zaproponowała przegląd dyrektywy z 2009 r. dotyczącej azbestu w miejscu pracy, która ustalała maksymalny poziom narażenia wynoszący 0,1 włókna azbestu na cm3.

 

Chociaż stosowanie azbestu jest obecnie zakazane w Europie, pracownicy nadal są narażeni na zachorowanie na raka po zetknięciu się z nim, zwłaszcza pracownicy budowlani podczas renowacji i rozbiórki budynków. Według danych Lancet w 2019 r. w UE jeszcze 28 państw miało miejsce 90 730 zgonów związanych z azbestem, a badania Parlamentu Europejskiego wykazały, że do 2029 r. liczba ta osiągnie 120 000 jeśli nie podejmie się dalszych działań.

 

Parlament Europejski przegłosował w październiku 2021 r. nowy limit 0,001 włókien/cm3, opierając się na ustaleniu Międzynarodowej Komisji Zdrowia Zawodowego, że de facto żaden limit nie chroniłby przed nowotworami związanymi z azbestem.

 

Komisja zaproponowała jednak limit wynoszący jedynie 0,01 włókien/cm3, o co apelują stowarzyszenia przedsiębiorców. Nie poprawiłoby to własnych standardów w państwach członkowskich, takich jak Dania, Francja i Niemcy, natomiast  jest on znacznie poniżej normy 0,002 włókien/cm3 ustalonej w Holandii.

 

W projekcie Komisji stwierdzono, że „nie nałoży nieproporcjonalnego obciążenia na przedsiębiorstwa w odnośnych sektorach”. Według Komisji, koszt bezpieczniejszego limitu zaproponowanego przez Parlament Europejski i związki zawodowe dla zainteresowanych przedsiębiorstw wyniósłby 100 miliardów euro.

 

Jednak ten jednorazowy koszt jest znacznie niższy niż roczny koszt 40 miliardów euro ponoszony przez europejskie systemy zdrowia publicznego na leczenie chorych na raka związanego z azbestem. EKZZ będzie teraz intensywnie współpracować z posłami do PE i ministrami państw w celu ulepszenia propozycji Komisji.

 

Zastępca sekretarza generalnego Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych Claes-Mikael Stahl powiedział:

 

„Europejskie limity narażenia na azbest są niebezpiecznie wysokie i każdego roku narażają tysiące pracowników, zwłaszcza w budownictwie, na ryzyko zachorowania na raka. Zaangażowanie Komisji w przegląd tych limitów może pomóc uratować wiele istnień ludzkich.

 

Niestety Komisja stanęła po stronie lobbystów biznesu , a nie nauki, proponując limit, który nadal narażałby wielu pracowników na kontakt z azbestem i ryzyko zachorowania na raka. Życie ludzi powinno zawsze być ważniejsze niż zysk.

 

Jednak jednorazowy koszt znalezienia i bezpiecznego usunięcia azbestu jest niewielki w porównaniu z rocznymi kosztami publicznej służby zdrowia leczenia osób chorych na raka związanego z azbestem.

 

Związki zawodowe będą współpracować z eurodeputowanymi i ministrami, aby ulepszyć tę propozycję i zapewnić, że pracownicy, ich rodziny i podatnicy nie będą musieli płacić ceny za bezczynność w związku z azbestem”.

 

Sekretarz generalny Europejskiej Federacji Budownictwa i Stolarzy (EFBWW) Tom Deleu powiedział:

 

„Mamy 35 milionów budynków z azbestem – budynków, które zostaną odnowione lub rozebrane przez pracowników w kontekście fali renowacji i Europejskiego Zielonego Ładu. Nie ma bezpiecznego limitu narażenia, który całkowicie chroniłby pracowników przed azbestem.

 

Nie możemy odwrócić się plecami do pracowników budowlanych i innych zawodów, którzy są regularnie narażeni na działanie azbestu. Jest tylko jeden sposób: przyjęcie normy na poziomie 0,001 włókien/cm3.

 

Jak wyraźnie zaznaczyły związki zawodowe i Parlament Europejski, Komisja musi również przedstawić pełne podejście do rozwiązania problemu katastrofy azbestowej w innych obszarach polityki: jak renowacja energetyczna budynków, choroby zawodowe, rejestracja całego istniejącego azbestu, a przede wszystkim potrzebujemy jednolitych ram dla strategii bezpiecznego usuwania azbestu dla wszystkich krajów UE”.

 

Uwagi: