6 – punktowy plan EKZZ na rzecz rozwiązania kryzysu kosztów utrzymania.

Kryzys ten jest spowodowany nadwyżkami zysków, a nie płacami.

Płace nie są przyczyną inflacji. Pracownicy są ofiarami tego kryzysu, a ich płace spadają, podczas gdy ceny towarów codziennego użytku rosną. Przyczynia się to do zwiększenia istniejących nierówności, przy czym
najbardziej odczuwają je nisko opłacani pracownicy i osoby znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej.

Pracodawcy, rządy i UE ponoszą odpowiedzialność za podjęcie pilnych działań w celu rozwiązania kryzysu kosztów życia poprzez zapewnienie wzrostu płac, nadzwyczajnego wsparcia dla borykających się z
problemami rodzin, wprowadzenia limitów cenowych, opodatkowania i redystrybucji nadmiernych zysków i bogactwa.

Dlatego pracownicy i ich związki zawodowe w całej Europie przedstawiają plan sześciopunktowy w celu rozwiązania kryzysu kosztów utrzymania i budowy gospodarki przyjaznej pracownikom. Żądamy:

1. Podwyżki wynagrodzeń, aby sprostać wzrostowi kosztów życia i zapewnić pracownikom sprawiedliwą część wzrostu wydajności, a także działań promujących negocjacje zbiorowe jako najlepszy sposób na osiągnięcie sprawiedliwego wynagrodzenia i zrównoważonej gospodarki.

2. Płatności przeznaczonych dla osób, które mają problemy z opłaceniem rachunków za energię, jedzenie i czynsz; prawo do jedzenia i ciepłego domu są prawami człowieka i muszą być chronione. Nie można oczekiwać, że ludzie żyjący w ubóstwie będą płacić rachunki, na które ich nie stać. Należy wprowadzić zakaz odłączania od sieci.

3. Wprowadzenia limitów cenowych, zwłaszcza w odniesieniu do kosztów rachunków za energię, oraz szczelnego podatku od nadmiernych zysków firm energetycznych i innych, by uniemożliwić im zarabianie na kryzysie, a także innych środków powstrzymujących spekulację, takich jak ograniczenie dywidend, oraz zapobiegających spekulacjom cenami żywności.

4. Aby krajowe i europejskie środki antykryzysowe chroniły dochody i miejsca pracy w przemyśle, usługach i sektorze publicznym, w tym środki typu SURE chroniące miejsca pracy, dochody i finansujące środki społeczne służące radzeniu sobie z kryzysem i procesami sprawiedliwej transformacji.

5. Reformy funkcjonowania rynku energetycznego UE. Uznania, że energia jest dobrem publicznym i inwestowania w usuwanie podstawowych przyczyn kryzysu, takich jak niedoinwestowanie w zieloną energię i konsekwencje prywatyzacji.

6. Miejsca przy stole dla związków zawodowych w celu opracowania i wdrożenia środków antykryzysowych poprzez dialog społeczny. Jest to sprawdzona metoda skutecznego zarządzania kryzysem.

Rządy i UE nie mogą przeczekać tego kryzysu. Cena braku działania lub przyjęcia niewłaściwej reakcji, takiej jak podwyższenie stóp procentowych, zamrożenie płac lub powrót do nieudanego programu oszczędnościowego, będzie katastrofalna.