67% pracowników wyłączonych z unijnej polityki równości wynagrodzeń

Dwie trzecie pracowników europejskich zostałoby wykluczonych z zasady przejrzystości płac, gdyby przyjąć propozycję Komisji Europejskiej, co zresztą wynika z jej danych!

Wiążące prawnie zasady przejrzystości płac były jedną z głównych obietnic politycznych Komisji pod kierunkiem Ursuli von der Leyen. Po 460-dniowym opóźnieniu, w końcu wiosną ubiegłego roku Komisja opublikowała projekt dyrektywy w sprawie przejrzystości wynagrodzeń z punktu widzenia płci pracownika. Jednak skutki dyrektywy mogą być dalekie od obietnicy z powodu decyzji Komisji o ograniczeniu raportowania wynagrodzeń ze względu na płeć do tych firm, które zatrudniają ponad 250 pracowników.

Według danych zawartych w ocenie skutków decyzji Komisji, oznaczałoby to, że tylko jedna trzecia europejskich pracowników byłaby objęta zasadą przejrzystością płac. Wpływ byłby jeszcze słabszy w państwach członkowskich, w których występują największe różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn, tj. w Estonii i na Łotwie, gdzie tylko jeden na pięciu pracowników byłby objęty środkami przejrzystości płac zaproponowanymi przez Komisję.

Państwa, w których zasady przejrzystości płac – wg propozycji Komisji – miałyby najmniejszy wpływ:

Nawet we Francji, która ma największą liczbę pracowników w dużych firmach, zasady objęłyby mniej niż połowę pracowników. Jednocześnie Francja jest jednym z zaledwie trzech państw członkowskich, w których ponad 35% pracowników zostałoby objętych zasadami dyrektywy.

Oprócz znacznego zmniejszenia wpływu własnej dyrektywy o przejrzystości płac, ustalony przez Komisję próg osłabia także ustawodawstwo krajowe w 12 państwach członkowskich, w których sprawozdawczość płac ma już zastosowanie do firm zatrudniających od 50 do 150 pracowników. Jedynie Niemcy mają prawodawstwo z wyższym progiem niż ten zaproponowany przez Komisję.

Komisja twierdzi, że próg jest potrzebny do ograniczenia kosztów tej polityki, ale jej własna ocena skutków pokazuje, że koszty sprawozdawczości w zakresie przejrzystości płac znacznie spadają już po pierwszym roku. W pierwszym roku kosztowałoby to każdego pracodawcę średnio od 315 do 500 euro, ale w kolejnych latach kwota ta spada do mniej niż 100 euro.

EKZZ przedstawiła dane w ramach tygodnia działań mających na celu poprawę projektu dyrektywy w sprawie przejrzystości wynagrodzeń ze względu na płeć podczas prac nad nią w Parlamencie Europejskim. Wzywamy członków komisji FEMM (Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia) i EMPL (Komisja Zatrudnienia) do usunięcia progu 250 zatrudnionych pracowników, gdy będą decydować o kształcie przepisów pod koniec tego miesiąca.

Zastępca Sekretarza Generalnego ETUC Esther Lynch powiedziała:

„Kryzys Covid sprawił, że zaniżanie wartości prac wykonywanych głównie przez kobiety jest wyraźniejsze niż kiedykolwiek, a kobiety nisko opłacane stanowią większość tzw. pracowników podstawowych. Przejrzystość płac może być potężnym narzędziem do położenia kresu haniebnej 14-procentowej różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Europie.

Ale Komisja stara się mieć ciastko i zjeść ciastko, jeśli chodzi o równe wynagrodzenie, mówiąc dużo dobrego na temat słabo opłacanych pracownic, jednocześnie rozwadnia dyrektywę za kulisami na żądanie korporacyjnych lobbystów.

W obecnej sytuacji zbyt wielu pracodawców będzie mogło nadal maskować fakt, że płacą mężczyznom znacznie więcej pieniędzy za wykonywanie pracy o takiej samej wartości jak kobietom. Prawo do równego wynagrodzenia nie powinno zależeć od wielkości firmy, w której pracujesz. Teraz do posłów w Parlamencie Europejskim należy dopilnowanie, by ta dyrektywa rzeczywiście przyniosła pracownikom zmianę, bez względu na wielkość firmy, w której pracują.

Zasada równości wynagrodzeń jest zapisana w traktatach europejskich od 1957 r. Kobiety już wystarczająco długo czekały na znaczące działania UE, aby to urzeczywistnić”.

Według danych EKZZ, gdyby próg 250 pracowników został utrzymany w Polsce zasadą przejrzystości płac objętych byłoby 32% pracowników.